وقتی مبتدی هستید، تعداد، رنگ و تنوع نخ‌های موجود شگفت‌انگیز است و وسوسه می‌شوید نخ‌هایی را که فکر می‌کنید زیبا هستند، خرید کنید. مراقب این نوع گرایش باشید.

اول اینکه یک انبار تا حد زیادی غیرقابل استفاده ایجاد می کند و دوم اینکه شما به ناچار می خواهید چیزی با آن مخزن ایجاد کنید و متوجه می شوید که به اندازه کافی برای تکمیل پروژه یا اندازه گیری اشتباه، یا مقدار زیادی رنگ مختلف و غیره ندارید.

نخ دوم می تواند قیمت بالایی داشته باشد. از کاموای اکریلیک نسبتا ارزان قیمتی که در تمام فروشگاه‌های صنایع‌دستی محلی شما یافت می‌شود… تا جوراب‌های بسیار گران‌قیمت و رنگ‌آمیزی دستی/آلپاکا که روی آن آب‌ریزش می‌کنید اما می‌تواند تا ۵۰ دلار در هر ۱۰۰ گرم باشد. اسکین!! با تمام قدرتی که دارید در مقابل این وسوسه مقاومت کنید.

پس از تمرین ریخته گری، نخ های ارزان قیمت را با وزن بافتنی ببافید/ببافید و بیرون بیاورید… و پیدا کردن سوزن هایی که از کار کردن با آنها لذت می برید.. نخ مخصوص پروژه ها را بخرید. این نه تنها برای داشتن وزن، رنگ، الیاف مناسب (اکریلیک، پشم، ابریشم، تنسل، آلپاکا، ترمه، آنگورا، بامبو و غیره) مهم است، بلکه برای اطمینان از اینکه می توانید تعداد صحیح اسکاج را در ONE خریداری کنید، مهم است. Dye Lot تا رنگ در سراسر پروژه شما یکنواخت باشد. این خیلی اهمیت دارد. نه تنها به اندازه کافی برای تکمیل پروژه خود (به همین دلیل است که تمرین و اطمینان از صحیح بودن اندازه سنج {بخیه در هر اینچ در الگو}) بلکه در یک رنگ یکنواخت. بنابراین تا زمانی که به اندازه کافی باتجربه باشید که بدانید احتمالاً چه نوع پروژه هایی را می خواهید تکمیل کنید و تخمین بزنید که برای چه اندازه پروژه به چه مقدار نخ نیاز دارید. خواه ناخواه در مقابل خرید نخ مقاومت کنید وگرنه به زودی نیز خواهید داشت. نخ زیاد و جایی برای گذاشتن آن وجود ندارد… و باور کنید که به سرعت و علیرغم بهترین تلاش شما برای مهار این اتفاق می افتد. بافندگی مبارک!